فیبر های نوری

خیلی از مردم به پیشرفت تند فناوری کامپیوتر افتخار میکردند. کامپیوتر های شرکت آی بی ام با سرعت 4/77 مگا هرتز استفاده می شد. بعد از 20 سال کامپیوتر ها با سرعت 2 گیگا هرتز استفاده می شدند که سرعت رشد آن با ضریب 20 در هر دهه می باشد. در این دوره ارتباط بین داده ها از 56 Kbps ( آرپانت ) به 1 Gbps ( ارتباط نوری جدید ) تغییر پیدا کرد که ضریب پیشرفت در هر دهه بیشتر از صد و بیست و پنج می باشد، در صورتی که در همین زمان سرعت خطا 0/0004 در بیت تقریباً به صفر رسید. گذشته از این در پردازنده ها محدودیت هایی وجود داشت مثل سرعت نور و مشکلات مرتبط با برطرف کردن دما. بالعکس به وسیله ی فناوری فیبر فعلی پهنای باند موجود افزون بر 50000 Gbps می باشد و اشخاص زیادی در حال تلاش می باشند تا نتیجه ی بهتری بدست آورند. دلیل محدود بودن سیگنال دهی فعلی به 10 Gbps عدم توانایی در تبدیل کردن سریع میان سیگنال های نور و الکتریکی می باشد. در آزمایشگاه سرعت 100 Gbps جعت ارتباطات کوتاه مدت امکان پذیر می باشد. در رقابت میان ارتباطات و کامپیوتر ارتباطات پیروز شده است. معانی که از قضیه ی پهنای نا متناحی برداشت می شود الزاماً به معنای تربیت تکنسین های تعمیرات کامپیوتر و مهندسین کامپیوتر و دانشمندان نمی باشد که بر اساس قانون نایکس و شانون فکر کنند.( این قانون بیان می کند که سیم مسی محدودیت هایی ایجاد خواهد کرد) 

تکنسین های تعمیرات کامپیوتر باید در نظر داشته باشند که مفاهیم جدید می گوید که کل کامپیوتر ها کند می باشند و شبکه می بایستی به هر قیمتی از آن دوری کند حتی وقتی که پهنای باند هدر رود. سیتم انتقال نوری دارای سه مولفه می باشد :

رسانه ی انتقال ، منبع نور و آشکار ساز

پالسی از نور به بیان بیت یک و عدم وجود نور نمایش دهنده ی بیت صفر می باشد. رسانه ی انتقال فیبر بسیار نازکی از شیشه می باشد، زمانی که نور به آشکار ساز تابیده می شود پالس الکتریکی به وسیله ی آن تولید می شود با متصل کردن منبع نور به یک سوی فیبر نوری و آشکار ساز به سمت دیگر آن سیستم انتقال داده ی یکطرفه ای به وجود می آید که سیگنال الکتریکی را قوی کرده به وسیله ی پالس های نوری آنرا تبدیل می کند و انتقال داده می شود و بعد در طرف گیرنده آن را دوباره به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند. این سیستم انتقال از خود نور را منتشر می کند و در عمل استفاده ای ندارد غیر از اصل جالبی از فیزیک. زمانی که پرتو نور از رسانه ای به رسانه ای دیگر عبور داده می شود به طور مثال از سیلیکای ذوب شده به هوا این پرتو در مرز بین سیلیکا و هوا شکست پیدا می کند.